Σήμερα, 20 Ιανουαρίου, είναι η επέτειος τριών ετών κατάληψης του Αφρίν. Τον Ιανουάριο του 2018, το φασιστικό τουρκικό κράτος υπό το καθεστώς του Ερντογάν ξεκίνησε την φημισμένη “επιχείρηση Olive Branch” (Κλαδί Ελαίας) με την υποστήριξη χιλιάδων τζιχαντιστών μισθοφόρων. Στην ιδεολογική συμμαχία της τουρκικής κυβέρνησης (των κομμάτων MHP-AKP) και των ισλαμιστών έχουν αντισταθεί οι Μονάδες Προστασίας του Λαού και οι Μονάδες Προστασίας των Γυναικών -YPG και YPJ- με μια ηρωϊκή αντίσταση, για πάνω από δύο μήνες.
Το Αφρίν ήταν ίσως η πιο ειρηνική περιοχή όλης της Συρίας, ανέγγιχτη από τον πόλεμο και τις συγκρούσεις μέχρι την έναρξη της εισβολής. Το Αφρίν ήταν επίσης μία από τις περιοχές όπου αναπτύχθηκε σε σημαντικό βαθμό η κοινωνική οργάνωση που βασιζόταν στα διδάγματα και τις ιδέες του Αμπντουλά Οτσαλάν, ενός Κούρδου που μάχεται για την ελευθερία.
Η δημοκρατία του λαού, κοινόβια ζωή, οικολογικά προγράμματα και η απελευθέρωση των γυναικών, όλα επιτεύχθηκαν εκεί. Το Αφρίν έγινε ένας τόπος προσφυγιάς για εκατοντάδες Γιεζιντίτες που απέδρασαν από τον γενοκτονικό τρόμο του πολυαποκαλόμενου Islamic State, βρίσκοντας ένα νέο και πρωτίστως ασφαλές σπίτι στο Εφρίν. Σήμερα το Αφρίν είναι ερειπωμένο. Οι τζιχαντιστές κλέβουν και διαλύουν ό,τι ανήκε στους κατατρεγμένους κατοίκους της αλλά και ακόμα σε όσους έμειναν πίσω. Το περιβάλλον της περιοχής, η ιστορία της, οι τόποι πολιτισμού, όλα συστηματικά βεβηλώνονται. Οι γυναίκες απαγάγονται και βιάζονται και με βία ανήλικα κορίτσια γίνονται νύφες-τρόπαια. Με την αποδοχή του ΝΑΤΟ, η Τουρκία διαπράττει εγκλήματα πολέμου, στοχοποιώντας τον τοπικό πληθυσμό μέσω τρίτων, ειδικότερα την τζιχαντιστική ένωση γνωστή ως “Εθνικός Συριακός Στρατός”. Από την αρχή της πολεμικής τους επιχείρησης “Κλαδί Ελαίας”, η Τουρκία όχι μόνο επεδίωξε το σχέδιο βραχυπρόθεσμης πολεμικής κατοχής, αλλά και την πλήρη ένταξη της περιοχής στην Τουρκία. Σήμερα, τα παιδιά στο Αφρίν διδάσκονται με τουρκικά βιβλία, ιδέες και ιδεολογίες. Όλα στην παιδεία γράφονται στα τουρκικά ενώ η τουρκική λίρα και η τουρκική ταχυδρομική υπηρεσία έχει αναλάβει όλες τις οικονομικές και εφοδιαστικές πτυχές της περιοχής. Σε συνδυασμό με το χτίσιμο τείχους γύρω από τα κατεχόμενα εδάφη, μιλάμε για στυγνή επιχείρηση προσάρτισης. Αλλά το Αφρίν δεν είναι μόνο ένας τόπος γεμάτος ιστορίες από απαίσια εγκλήματα και καταπίεση. Είναι ένας τόπος γεμάτος ελπίδα, μόχθο και αντίσταση. Πολυάριθμοι διεθνιστές πήραν μέρος στην αντίσταση του Αφρίν. Από όλα τα μέρη του κόσμου, από τις πιο ποικιλόμορφες αντιστάσεις και ιδεολογικές καταβολές, οι σύντροφοί μας συμμετείχαν στην στρατιωτική και πολιτική εργασία. Κατά τη διάρκεια της αντίστασης, φίλοι μας όπως ο Kendal Breizh (Olivier François Jean Le Clainche), Şahin Hüseyni (Haukur Hilmarrson), Hêlîn Qereçox (Anna Campbell) και δεκάδες ακόμη φίλοι μας έπεσαν.
Στο Κουρδιστάν λέμε “Şehid Namirin” – οι μάρτυρές μας δεν πεθαίνουν. Οι μάρτυρές μας δεν πεθαίνουν γιατί θα τους θυμόμαστε και θα συνεχίσουμε τις προσπάθειές τους και τις επιθυμίες τους. Γιατί το να τους θυμόμαστε είναι να πολεμάμε και να πολεμάμε σημαίνει να τους θυμόμαστε. Για εμάς, η 20η μέρα του Ιανουαρίου είναι ημέρα μνήμης όσων φίλων έπεσαν και όσων λόγων τους ώθησαν και μας ωθούν να ενταχθούμε και να συμμετέχουμε σε αυτή την επανάσταση, να της δίνουμε μορφή και να την υπερασπιστούμε. Είναι ημέρα μνήμης για να θυμόμαστε πως είναι σημαντικό να διαχωρίζουμε εμάς από τον εχθρό, να μην ξεχνάμε τι έχει συμβεί και να αντλούμε δύναμη από αυτό για τους επόμενους μήνες, τα επόμενα χρόνια, τις επόμενες επιθέσεις. Για να θυμόμαστε πως μπορούμε όλοι να ενταχθούμε σε αυτή την επανάσταση και να προσφέρουμε στη Ροζάβα και την Αυτόνομη Διοίκηση Βόρειας και Ανατολικής Συρίας. Δεν έχει σημασία αν συμμετέχουμε στρατιωτικά ή κοινωνικά γιατί πρέπει να κατανοήσουμε το εξής: Η κοινωνία μπορεί να πετύχει μόνο με άμυνα και η άμυνα μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την κοινωνία.
Θέλουμε να τονίσουμε για άλλη μια φορά πως η Ροζάβα είναι μια επανάσταση όλων των ανθρώπων που συμμετέχουν εντός αυτής και προσφέρουν με σθένος και προσπάθεια. Η Ροζάβα είναι η γη όλων μας και μπορούμε να πραγματοποιήσουμε και να ζήσουμε εδώ ό,τι πάντα ονειρευόμασταν: Να χτίσουμε μια ελεύθερη ζωή. Όπως και πριν από εμάς, οι σύντροφοί μας, μέρα με τη μέρα, στο Ain Isa ή στο Til Temir, μάχονται ενάντια των εχθρών της επανάστασης, έτσι και εμείς ως διεθνιστές έχουμε κοινό καθήκον.
Εξαρτάται από εμάς να αποβάλλουμε τις κατοχικές δυνάμεις από το Αφρίν, τη Ροζάβα, το Κουρδιστάν και τη Μέση Ανατολή, μαζί με όλους τους ανθρώπους. Αυτό εξαρτάται από τον καθένα μας. Σήμερα θέλουμε ακόμα να θυμόμαστε τις πολλές στιγμές γέλιου, ευτυχίας, τις δυσκολίες που ζήσαμε και το πως όλοι μαζί, εμείς οι σύντροφοι, κοινά τις ξεπερνάμε και φωνάζουμε γεμάτοι σιγουριά για τη νίκη μας:
Ζήτω η αντίσταση του Αφρίν και του Κουρδιστάν!
Μέχρι την απελευθέρωση όλων των κατεχόμενων εδαφών!
Κάτω ο φασισμός στην Τουρκία και δε όλο το κόσμο!
Ζήτω η διεθνής αλληλεγγύη!
YPG International | Ιανουάριος 20, 2020
Πηγή: https://athens.indymedia.org/post/1609798/
