Ο διοικητής του SDF Umut Gabar μίλησε στο ANF για την εισβολή και απόσυρση του τουρκικού στρατού από ορισμένες περιοχές στη Βόρεια και Ανατολική Συρία.
Το τουρκικό κράτος έχει εντείνει τις επιθέσεις του, ειδικά εναντίον της πόλης Ain Issa, τις τελευταίες εβδομάδες. Τι στοχεύουν το τουρκικό κράτος και οι μισθοφόροι του με αυτές τις νέες επιθέσεις εναντίον της Βόρειας και Ανατολικής Συρίας;
Για να κατανοήσουμε τις επιθέσεις του τουρκικού κράτους στη Βόρεια και Ανατολική Συρία, είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε πρώτα το σύστημα του τουρκικού κράτους. Η πολιτική του τουρκικού κράτους και του ίδιου του συστήματος δεν είναι πλέον αποδεκτά. Πρέπει να υπάρξει αλλαγή σε αυτό το σύστημα. Ωστόσο, η κυβέρνηση ούτε κατάφερε να βρει λύση για αυτό, ούτε θα μπόρεσε να υιοθετήσει ένα εξωτερικό μοντέλο που θα δημιουργούσε μια αλλαγή στο τουρκικό κρατικό σύστημα. Αντιμέτωπο με αυτό το αδιέξοδο, το τουρκικό κράτος προσπάθησε να κρατήσει τους πολιτικούς, το κοινό και τους θεσμούς απασχολημένους με προβλήματα εκτός της Τουρκίας. Φυσικά, αυτό οδήγησε το τουρκικό κράτος σε μια οικονομική κρίση, μια κρίση ασφάλειας και επίσης μια μεγάλη δημοκρατική κρίση. Ο Ερντογάν είναι στην εξουσία για 20 χρόνια, και το πέτυχε αυτό [μακροζωία] με κάποιες αλλαγές. Φυσικά, αυτές οι αλλαγές περιελάμβαναν την πλήρη καταστροφή της δημοκρατικής δομής στην Τουρκία.
Το τουρκικό κράτος έχει εμπλακεί στη συριακή κρίση υποστηρίζοντας πολλές ριζοσπαστικές ισλαμικές ομάδες για να ξεφύγει από τις εσωτερικές του κρίσεις και να κρατήσει τους ανθρώπους απασχολημένους με εξωτερικά προβλήματα. Γι ‘αυτό και το τουρκικό κράτος υποστήριξε τις συγκρούσεις στη Μεσόγειο Θάλασσα, το Αζερμπαϊτζάν και την Αρμενία. Με αυτόν τον τρόπο, προσπαθεί να καλύψει τις βαθιές εσωτερικές κρίσεις που αντιμετωπίζει.
Η Τουρκία είχε πάντα ως στόχο τους Κούρδους*
Το τουρκικό κράτος επέλεγε πάντοτε τον κουρδικό λαό ως στόχο να καλύψει τις κρίσεις και τις ήττες του, διότι θεωρούσε πάντα τους Κούρδους εχθρούς και συνεχίζει να τους βλέπει έτσι. Οι σοβινιστικές και φασιστικές ομάδες στην Τουρκία πείθονται εύκολα όταν παίζεται η κουρδική κάρτα. Η πολιτική του τουρκικού κράτους δεν είναι καινούργια. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα στην ιστορία. Για παράδειγμα, προσπάθησε να καλύψει την ήττα του κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο με τη σφαγή των Αρμενίων. Η σφαγή στο Dersim και ο Sheik Said πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο είναι επίσης αποτέλεσμα της ίδιας πολιτικής.
Αλλά το τουρκικό κράτος δεν μπόρεσε να επιτύχει αυτό που ήθελε. Φτάνοντας στα πρόσφατα γεγονότα, έπρεπε να καταλήξει σε συμφωνία στη Λιβύη. Η Ευρώπη υποστήριξε επίσης αυτήν τη συμφωνία. Στην πραγματικότητα, αυτό ήταν μια ήττα για το τουρκικό κράτος. Από την άλλη πλευρά, στην ένταση (Σ.τ.μ.: στο πρωτότυπο κείμενο αναφέρεται ως πόλεμος) μεταξύ της Ελλάδας και του τουρκικού κράτους, η Ευρώπη ανακοίνωσε ότι θα υποστηρίξει την Ελλάδα. Και πάλι, υπήρξαν ορισμένες διεθνείς συμφωνίες που προέκυψαν από διαφορετικές χώρες, και όλα αυτά επηρέασαν αρνητικά την πολιτική του τουρκικού κράτους.
Λοιπόν, πώς προσπαθεί η κυβέρνηση της Τουρκίας να πείσει την κοινή γνώμη και να τη διατηρήσει απασχολημένη λόγω αυτής της πολιτικής ήττας; Για άλλη μια φορά στόχευσε τους κουρδικούς και αραβικούς λαούς στη Συρία για να ξεπεράσει το πολιτικό αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται.
Το αληθινό πρόσωπο του Ερντογάν εκτίθεται στο Idlib*
Η απόσυρση του τουρκικού κράτους από ορισμένες περιοχές στη Λιβύη αποκάλυψε το πραγματικό πρόσωπο του Ερντογάν. Ανώτεροι αξιωματούχοι του “Ελεύθερου Στρατού” που συνδέονται με το τουρκικό κράτος και ορισμένες μισθοφορικές ομάδες δήλωσαν ότι το τουρκικό κράτος αποσύρθηκε και δεν τήρησε τις υποσχέσεις του προς αυτούς. Η Ρωσία επιμένει στην επίλυση του προβλήματος του Idlib εδώ και αρκετούς μήνες. Η τουρκική κυβέρνηση είπε στους μισθοφόρους: «Θα αποσυρθούμε από εδώ, αλλά θα μεγαλώσουμε και θα επεκτείνουμε την περιοχή αλλού.» Προσπάθησε να πείσει αυτούς τους μισθοφόρους κάνοντας επίθεση στις περιοχές του Serekaniye, Gire Spi, Ain Issa και στο Til Temir.
Αυτή η πολιτική του τουρκικού κράτους δεν είναι νέα. Η διοίκησή μας και οι πολίτες μας γνωρίζουν αυτήν την πολιτική και η απάντησή της ήταν πολύ σκληρή. Το SDF απάντησε έντονα σε αυτές τις επιθέσεις. Οι άνθρωποι δεν έφυγαν από τον τόπο τους εξ αιτίας του πολέμου και οργάνωσαν διαμαρτυρίες ενώ συνέβαιναν συγκρούσεις στην Ain Issa. Βγήκαν στους δρόμους και διαμαρτυρήθηκαν για τις επιθέσεις. Οι ηγέτες της περιοχής εξέφρασαν την δυσφορία τους και δήλωσαν ότι δεν θα δεχτούν τις επιθέσεις. Η συμμετοχή στο SDF έχει αυξηθεί. Όλα αυτά αποτελούν απάντηση στις πολιτικές του τουρκικού κράτους.
Η Ρωσία και το συριακό καθεστώς δεν απάντησαν έντονα σε αυτές τις επιθέσεις. Γιατί νομίζετε ότι δεν το έχουν κάνει;
Δεν μπορούμε να πούμε ότι η Ρωσία και το συριακό καθεστώς δεν εμπλέκονται σε αυτήν την πολιτική. Παίζουν τον ρόλο τους σε αυτές τις επιθέσεις. Το τουρκικό κράτος δεν παραβιάζει τη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός για πρώτη φορά. Οι επιθέσεις του τουρκικού κράτους συνεχίζονται από την πρώτη μέρα (Σ.τ.μ. της συμφωνίας). Μερικές φορές επιτέθηκε στην Til Temir. Πριν από δύο μήνες επιτέθηκαν ξανά στην Ain Issa με όλμους. Πριν από δύο μήνες, η Ρωσία, εκτός των άλλων, ισχυρίστηκε ότι δεν τους βοηθήσαμε (Σ.τ.μ. για τη συμφωνία), και ότι διατηρούσαμε ευνοϊκές σχέσεις με τον Διεθνή Συνασπισμό (Σ.τ.μ. ΗΠΑ κλπ).
Προσπάθησαν να ασκήσουν πίεση στη Διοίκηση του SDF, λέγοντας ότι «τίποτα δεν συμβαίνει χωρίς εμάς». Υπήρξε μια προσπάθεια να δείξουν σε εμάς και στον κόσμο ότι μόνο η Ρωσία μπορεί να λύσει τα προβλήματα. Αυτό συνέβη ένα μήνα πριν από τις επιθέσεις.
Μπορούμε να πούμε ότι το συριακό καθεστώς έχει επίσης υποχωρήσει σε στρατιωτική κλίμακα και όταν εξετάζουμε την οικονομική κρίση, είναι απελπιστικό. Το συριακό καθεστώς δεν μπορεί να κάνει τίποτα ούτε στρατιωτικά ούτε πολιτικά. Η Αυτόνομη Διοίκηση εφαρμόζει μια ισχυρότερη πολιτική.
Η Ρωσία παρουσιάζεται ως το κλειδί για μια λύση*
Η Ρωσία, από την άλλη πλευρά, εφαρμόζει την πολιτική της με βάση την εξής πρόταση: «το τουρκικό κράτος θα έρθει, θα σας σφάξει, και μόνο εγώ μπορώ να σας προστατεύσω». Ταυτόχρονα με τις επιθέσεις κατοχής, υπήρξε μια επίθεση κατά της Αυτόνομης Διοίκησης από τον Τύπο του συριακού καθεστώτος. Αυτό πρέπει να ληφθεί υπόψη. Υπάρχει μια επανάσταση στη Βόρεια και Ανατολική Συρία και ο πόλεμος συνεχίζεται. Αν και η Αυτόνομη Διοίκηση ικανοποιεί τις ανάγκες των ανθρώπων, ωστόσο, υπάρχουν ελλείψεις. Τα υπάρχοντα προβλήματα θα επιλυθούν επίσης με την πάροδο του χρόνου. Για παράδειγμα, υπάρχει το θέμα των κρατουμένων του ISIS και ορισμένα προβλήματα ασφάλειας σε ορισμένα σημεία. Το συριακό καθεστώς προσπαθεί να επιτεθεί αξιοποιώντας αυτά τα προβλήματα. Στην πραγματικότητα, το καθεστώς άλλαξε πρόσφατα τον τόνο του εναντίον του SDF και της Αυτόνομης Διοίκησης.
Πολλές φορές, ο Ερντογάν ανακοίνωσε ότι είχε σχέσεις πληροφοριών με το συριακό καθεστώς. Η απόσυρση του τουρκικού κράτους από ορισμένες περιοχές συνδέεται με το Gire Sipi και το Serekaniye. Μπορεί να υπάρχει συμπαιγνία στο Idlib. Με την παράδοση του Idlib, ενδέχεται να υπάρξει συμφωνία για την παραχώρηση ανατολικά του Ευφράτη στους Τούρκους. Παρόμοιες συμφωνίες έχουν γίνει και στο παρελθόν. Επομένως, δεν είναι απίθανο να υπάρξει συμφωνία μεταξύ του συριακού καθεστώτος και του καθεστώτος Ερντογάν.
Η συμφωνία κατάπαυσης του πυρός προβλέπει ότι το τουρκικό κράτος και οι μισθοφόροι του πρέπει να μείνουν τουλάχιστον 3 km από τον αυτοκινητόδρομο M4. Φυσικά, η ίδια προϋπόθεση ισχύει και για το SDF. Βλέπουμε ότι η συμφωνία παραβιάζεται συνεχώς στον Μ4, και οι επιθέσεις συνεχίζονται. Πώς αξιολογείτε την αδιαφορία των δυνάμεων που ουσιαστικά διαμεσολάβησαν για την επίτευξη αυτής της συμφωνίας;
Στην πραγματικότητα, για να κατανοήσουμε καλά αυτήν την πολιτική, πρώτα απ ‘όλα, είναι απαραίτητο να εξετάσουμε τα χαρακτηριστικά αυτής της συμφωνίας.
Όταν έγινε η συμφωνία, έπρεπε να είναι προσωρινή και όχι μόνιμη. Διότι εκείνη την εποχή υπήρχαν αντιφάσεις μεταξύ της κυβέρνησης των ΗΠΑ η οποία ήταν κατακερματισμένη. Κάποιοι ισχυρίστηκαν ότι η υποχώρηση (των ΗΠΑ) ήταν σωστή, κάποιοι είπαν ότι ήταν λάθος. Με άλλα λόγια, δεν υπήρχε σαφής στάση στην πολιτική των ΗΠΑ. Ταυτόχρονα, η Ρωσία είχε ένα όνειρο να μπει σε αυτήν την περιοχή, αλλά δεν ήταν έτοιμη να το κάνει. Από την άλλη, στο πρόγραμμα του συριακού καθεστώτος, υπήρχε η προσπάθεια να προστατευθεί το ίδιο το καθεστώς και όχι να προστατευτεί ο λαός. Επιπλέον, η (Σ.τ.μ διεθνής) πίεση στο τουρκικό κράτος ήταν επίσης μεγάλη. Υπήρξαν διαμαρτυρίες σε πολλά μέρη από τη Μέση Ανατολή έως την Ευρώπη, πολιτικές – κοινωνικές οργανώσεις και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων διαμαρτυρήθηκαν για την κατοχή και πήραν θέση ενάντια στο τουρκικό κράτος. Με όλα αυτά, όλα τα μέρη πείστηκαν να καταλήξουν σε συμφωνία.
Πρέπει επίσης να υπενθυμίσουμε ότι η διοίκηση του SDF δεν αποδέχθηκε πλήρως αυτήν τη συμφωνία. Ο διοικητής του SDF Mazlum Ebdi εξήγησε ότι ο μόνος λόγος αποδοχής αυτής της συμφωνίας ήταν η προστασία του λαού.
Η Τουρκία στοχεύει όχι μόνο στρατιωτικές δυνάμεις αλλά και πολίτες*
Το τουρκικό κράτος στόχευε όχι μόνο στρατιωτικές δυνάμεις αλλά και πολίτες. Το τουρκικό κράτος στόχευσε την πορεία αμάχων στο Serekaniye μπροστά σε ολόκληρο τον τύπο και σκότωσε 27 άτομα. Η πολεμική πολιτική του τουρκικού κράτους είναι πολιτική τρομοκρατίας. Πιστεύει ότι όσο περισσότερους ανθρώπους, ζώα και φύση σκοτώσει, τόσο μεγαλύτερη επιτυχία θα έχει.
Υπήρξε βαρβαρότητα και σφαγή. Απαγορευμένα όπλα χρησιμοποιήθηκαν στα Serekaniye, Gire Spi και Ain Issa. Το τουρκικό κράτος επέδειξε τη δολοφονική του νοοτροπία εδώ. Η Αυτόνομη Διοίκηση το είδε και έπρεπε να αποδεχτεί ορισμένα πράγματα.
Υπό αυτές τις συνθήκες προέκυψε η συμφωνία. Το συριακό καθεστώς δεν έχει σχέδιο προστασίας του λαού, απλά προσπαθεί να δείξει την παρουσία του στη διεθνή σκηνή. Η Ρωσία προσπάθησε επίσης να αναδείξει αυτή τη στάση του συριακού καθεστώτος ως επιτυχία. Έδωσε επίσης το μήνυμα: «Οι ΗΠΑ δεν μπορούν να το λύσουν, εμείς μπορούμε.» Αλλά δεν το έκανε. Επιπλέον, δεν υπήρξε υψηλού επιπέδου συνάντηση (Σ.τ.μ. Ρωσίας) με το SDF και την Αυτόνομη Διοίκηση για την εξεύρεση λύσης.
Το τουρκικό κράτος συνέχισε την επιθετική του πολιτική για να πείσει τους μισθοφόρους και να τους κρατήσει πιστούς μετά την παράδοση της επαρχίας Idlib στο καθεστώς. Το τουρκικό κράτος γνωρίζει πολύ καλά ότι ο αυτοκινητόδρομος M4 είναι στρατηγικός στόχος για τη Ρωσία. Η Ρωσία προσπαθεί να κερδίσει τον Μ4 και τη στρατιωτική βάση Himimim μέσω του τουρκικού κράτους. Θέλει επίσης να χρησιμοποιήσει τις εμπορικές οδούς στα ανατολικά και νότια της Μεσογείου. Αυτή η γραμμή είναι στρατηγική για τη Ρωσία.
Το τουρκικό κράτος θέλει να καταλάβει στρατηγικά μέρη για τη Ρωσία και να τα χρησιμοποιήσει ως μέσο πίεσης. Η Τουρκία θα πληροί τις απαιτήσεις της μεταξύ τους συμφωνίας · το γνωρίζαμε καλά από την αρχή.
Η Τουρκία έχει αναπτύξει αυξημένο αριθμό δυνάμεών της στα σύνορα. Μπορούμε να υποψιαζόμαστε σχέδια για νέα κατοχή;
Αυτή η πολιτική του τουρκικού κράτους δεν είναι νέα. Υπήρχε πάντα. Ο Ερντογάν πάντα λέει «Ακόμα κι αν υπήρχε ένας Κούρδος στην Αφρική, θα τελειώσω μαζί του». Ο Ερντογάν δεν θα δεχόταν ποτέ έναν ελεύθερο, ανεξάρτητο και αξιότιμο Κούρδο. Στην αρχή ήθελε να τερματίσει τους Κούρδους μέσω του ISIS. Το ISIS θα μπορούσε να κινηθεί νότια του Ευφράτη και να εισέλθει στις περιοχές του καθεστώτος. Όμως δεν το έκανε, επιτέθηκε στις κουρδικές περιοχές. Πήγε στο Kobane. Ωστόσο, το συριακό καθεστώς δεν ήταν στο Kobane. Επιτέθηκε επίσης στο Tirbesipiye μέσω του μετώπου al Nusra το 2012-2013. Και πάλι, επιτέθηκαν στις πόλεις Derik και Rimelan. Με αυτόν τον τρόπο, ήθελε να καταστρέψει τον κουρδικό λαό και την αδελφότητα των λαών, αλλά έχασε. Μετά από αυτό, ήθελε να το κάνει μέσω του «Ελεύθερου Στρατού» και άλλων μισθοφόρων ομάδων, απέτυχε ξανά. Το τουρκικό κράτος στη συνέχεια ανέλαβε απευθείας δράση.
Το SDF είναι μια αμυντική δύναμη. Το SDF προσπάθησε κατά καιρούς να ασκήσει πίεση για την επίτευξη ορισμένων μακροπρόθεσμων έργων, προσπαθώντας επίσης να δεσμεύσει τα διεθνή ιδρύματα και τα νομικά ιδρύματα να κάνουν κάποια εργασία προκειμένου να προστατεύσουν τους ανθρώπους. Το SDF ήθελε να αναζητήσει λύσεις όχι με στρατιωτικό τρόπο αλλά πολιτικά και αποδέχτηκε ορισμένες συμφωνίες.
Πρέπει να σημειωθεί ότι η δύναμή μας προέρχεται από τη μεγάλη εμπειρία μας. Ο μεγάλος ηρωισμός επιδείχθηκε στις περιοχές Afrin, Shehba, Gire Spi και Serekaniye. Μετά την κατάπαυση του πυρός, το SDF ξεκίνησε άμεση εκπαίδευση. Δούλεψε για να προετοιμάσει τόσο τις δυνάμεις του όσο και τους ανθρώπους για τυχόν καταστάσεις που θα προκύψουν.
Τώρα ο λαός μας γνωρίζει ότι εάν πρόκειται να αντιμετωπίσουμε έναν πόλεμο θα ήταν για ζωή ή θάνατο και αυτό πρέπει να το καταλάβει το τουρκικό κράτος. Οι λαοί της Βορειοανατολικής Συρίας θα ζήσουν με ελευθερία και αξιοπρέπεια. Το SDF είναι προετοιμασμένο για πόλεμο με κάθε τρόπο, έχει πνεύμα αντίστασης και ο λαός μας θα υποστηρίξει τις στρατιωτικές του δυνάμεις.
πηγή: https://anfenglishmobile.com
- μεσότιτλος όπως παρατέθηκε στο πρωτότυπο κείμενο
