Η πανδημία του COVID 19 αναδεικνύει για άλλη μία φορά την πατριαρχική πανδημία! Εμείς οι γυναίκες υπερασπιζόμαστε τους εαυτούς μας!
Ο αγώνας για ζωή και ελευθερία συνεχίζεται και ενταντικοποιείται κάθε μέρα, ειδικά για τις ζωές και τα σώματα των γυναικών σε όλο τον κόσμο.
Η καπιταλιστική νεωτερικότητα προσπαθεί να επιβληθεί, να ισοπεδώσει τον πλανήτη και να εξαφανίσει κάθε σκέψη των ανθρώπων, για έναν διαφορετικό κόσμο και διαφορετικό τρόπο ζωής. Όπως αναδείξαμε πολυ επιγραμματικά στην τελευταία μας μπροσούρα «Αυτοάμυνα: Η απάντηση στην έμφυλη βία», (θα κυκλοφορήσει σε λίγο καιρό και στα ελληνικά), οι γυναίκες είναι το επίκεντρο των επιθέσεων της πατριαρχικής προσπάθειας να καταστρέψει κάθε ελπίδα, για μία ελεύθερη και δημοκρατική ζωή για την/τον κάθε μία/έναν. Καθώς οι γυναίκες έχουν σημαντικότατο ρόλο στην κοινωνία, στην οργάνωση των κοινοτήτων και έχουν βαθιά σύνδεση με την γη, η πατριαρχία ιστορικά, αλλά και τώρα, τα καπιταλιστικά κράτη, συνεχίζουν να μας ασκούν βία, για να μας επιβάλλουν το δικό τους σύστημα, ένα σύστημα χωρίς νόημα. Αλλά εμείς, παρ’ όλες τις προσπάθειές τους να πιστέψουμε το αντίθετο, δε μείναμε ποτέ παθητικές. Ο ρόλος της γυναίκας στο να αντιστέκεται, να υπερασπίζεται την κοινότητα και την ελευθερία, συνέβαλε στο να κρατείται ζωντανή η ελπίδα μας.
Ο ρόλος της αντίστασης και αυτοάμυνας της κοινωνίας χρειάζεται άμεσα με σκοπό να αντιμετωπιστεί άμεσα η νέα παγκόσμια επίθεση ενάντια στις γυναίκες και τα άλλα φύλα. Ένας ρόλος που δεν έχει σταματήσει ποτέ και είναι ακόμη μία φορά κάτω από έντονη επίθεση, όπως για παράδειγμα η εισβολή και ο πόλεμος στο έδαφος της επανάστασης των γυναικών στη Βόρεια και Ανατολική Συρία. Τα κράτη φοβούνται για το τι θα συμβεί αν η κοινωνία αυτοοργανωθεί και ως εκ τούτου, προσπαθούν να εξασφαλίσουν τη δύναμή τους με το να επιτίθενται στο κέντρο της κοινωνίας, δηλαδή στις γυναίκες.
Η πατριαρχική επίθεση της καπιταλιστικής νεωτερικότητας
Βρισκόμαστε σε μία δραματική κρίση, αλλά όχι μόνο λόγω της πανδημίας του κοροναϊού. Γυναικείες ζωές στον κόσμο, έχουν στιγματιστεί απο την βία, την εξαναγκαστική εκτόπιση, την κάθε μορφή επικινδυνότητας, καθώς και από τις δολοφονίες εις βάρος τους- ο αριθμός των γυναικοκτονιών αυξάνεται.
Σε όλο τον κόσμο το πατριαρχικό κράτος επιβάλλει τη δύναμή του για να συνεχίσει να εκμεταλλεύεται και να πουλάει τις ζωές μας, τα σώματα μας, τη γη μας και ολόκληρο τον πλανήτη. Σε έναν κόσμο όλο και αυξανόμενα αποσυνδεδεμένο από την γη, βασισμένο στην καπιταλιστική οικονομία, στην οποία οι κρίσεις δεν είναι απλώς κυκλικές αλλά επίκαιρες. Η πανδημία του κορονοϊού και οι τρόποι διαχείρισης για την αντιμετώπισή του δεν μπορούν να κατανοηθούν έξω από το προαναφερόμενο πλαίσιο.
Η κατάσταση στη Ροζάβα είναι στιγματισμένη από την ιμπεριαλιστική προθυμία του τουρικού κράτους και των συμμαχικών με αυτό κράτη (δυνάμεις όπως οι ΗΠΑ και η Ρωσία, και όλα τα κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ ), τα οποία με την βοήθεια τζαχαντιστών μισθοφόρων στοχεύουν να καταλάβουν, να λεηλατήσουν, να βιάσουν και να σκοτώσουν τους ανθρώπους της Β.Α. Συρίας. Βλέπουμε την βαρβαρότητα κατά των γυναικών όπως στην περίπτωση της Hevrin Xelif ή της Amara Renas, οι οποίες δολοφονήθηκαν βάναυσα και τα σώματα τους βεβηλώθηκαν. Αυτήν την στιγμή στις απο την Τουρκία κατειλημμένες περιοχές του Αφριν και της Serekaniye οι απαγωγές και κακοποίηση των γυναικών χρησιμοποιούνται ως όπλο από την Τουρκία και τους τζιχαντζιστές μισθοφόρους. Αυτό δείχνει ξεκάθαρα τον στόχο της Τουρκίας και των φονταμεταλιστικών ομάδων της, να καταστρέψει την ζωή και την ελευθερία των γυναικών. Ενισχύοντας το σύστημα της κυριαρχίας τους δημιουργούν μια δημογραφική αλλαγή, καταστρέφοντας την φύση, επιβάλλοντας αφομοίωση, καταλαμβάνοντας γη και καταστρέφοντας την πρόοδο που έχει επιτευχθεί στην απελευθέρωση των γυναικών.
Στον υπόλοιπο κόσμο η κρίση και η βία εναντίον των γυναικών είναι συνεχείς. Εκατοντάδες χιλιάδες γυναίκες δολοφονούνται κάθε χρόνο. Όλες οι γυναίκες υποφέρουν από σεξουαλική παρενόχληση, ακρωτηριασμό των γεννητικών τους οργάνων, σεξουαλική σκλαβιά και τα ατελείωτα βάρη της αόρατης εργασίας που προσφέρουν στις οικογένειές τους. Ειδικά με την αύξηση του φασισμού, από τον Μπολσονάρο στη Βραζιλία μέχρι τον Σαλβίνι στην Ιταλία, τα γυναικεία δικαιώματα μειώνονται. Ζούμε απο το ξεκίνημα του αιώνα μια ξεκάθαρη επίθεση κατά των γυναικών για να εδραιωθεί η δύναμη του καπιταλιστικού κράτους μετά την παγκόσμια κρίση.
Οι γυναίκες που ήρθαν αντιμέτωπες με αυτήν την κατάσταση δεν έχουν εγκαταλείψει την ελπίδα και συνεχίζουν να αντιστέκονται και να οργανώνονται μεταξύ τους. Το είδαμε στις 8 του Μάρτη με εκατομμύρια γυναίκες σε όλο τον κόσμο να διαδηλώνουν για την ελευθερία τους. Αλλά το βλέπουμε και κάθε μέρα: στις γυναίκες της Λατινικής Αμερικής, οι οποίες αυτοοργανώνονται για να υπερασπιστούν τη γη και την κοινότητα τους, στις γυναίκες στην Ινδία που οργανώνονται για να υπερασπιστούν τις εαυτές τους από την αντρική βία και στις γυναίκες στην νότια Ευρώπη που οργανώνονται για να υπερασπίσουν τα σπίτια τους από οικονομικές επιχειρίσεις που αποσκοπούν μόνο στο κέρδος.
Ο κορονοϊός ως δικαιολογία για την αύξηση της βίας
Στο πλαίσιο της αύξησης της βίας κατά των γυναικών σε όλο το κόσμο, η πανδημία του κορονοϊού παρέχει στα καπιταλιστικά κράτη την ευκαιρία να επεκτείνουν και να παγιώσουν τους κανόνες τους και να συγκαλείψουν μία νέα επίθεση στις ζωές μας ως κάτι απαραίτητο.
Στην τρέχουσα κατάσταση με την πανδημία COVID-19, τα καπιταλιστικά κράτη δείχνουν για ακόμα μία φορά ότι δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον, ούτε είχαν ποτέ, για την ευημερία των ανθρώπων ή του πλανήτη. Στη βάση μίας πατριαρχικής νοοτροπίας, (τα καπιταλιστικά κράτη) πραγματοποιούν μία διαχείριση πανδημίας που συνίσταται στην εξασφάλιση της εξουσίας τους με τον εκφοβισμό εις βάρος όλων.
Βλέπουμε ότι ο κορονοϊός είναι μία πανδημία που πρέπει να πάρουμε σοβαρά, αλλά επίσης πρέπει να δούμε ότι η διαχείριση του μπορεί να γίνει με διαφορετικούς τρόπους. Αυτή τη στιγμή κάποιοι άνθρωποι είτε εξαναγκάζονται να δουλεύουν, εκτιθέμενοι στον ιό, είτε απολύονται. Επίσης, κάποιοι άλλοι άνθρωποι είναι μόνοι στο σπίτι χωρίς καμία υλική και συναισθηματική υποστήριξη. Αντί να βάζουμε το κέρδος και το ιδιωτικό ενδιαφέρον στο επίκεντρο, θα έπρεπε να βάζουμε τη φροντίδα και την αλληλεγγύη μεταξύ των ανθρώπων.
Στην τρέχουσα κατάσταση οι παρούσες πολιτικές δημιουργούν περισσότερο φόβο στον πληθυσμό, μας κάνουν να μην εμπιστευόμαστε ο ένας τον άλλον και έτσι σπάνε οι δεσμοί μεταξύ μας πιο εύκολα. Μας ενθαρρύνουν να αποδοκιμάζουμε αντί να υποστηρίζουμε ο ένας τον άλλον σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς. Προσπαθούν να μας κάνουν ένοχους και ως εκ τούτου, ο εχθρός, που δικαιολογεί τη διατήρηση των μέτρων στρατιωτικοποίησης και ελέγχου του πληθυσμού, να παραμείνει στην εξουσία όταν ο ιός θα είναι υπό έλεγχο. Μέσω της διαχείρισης των συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ώστε να σφραγιστεί από τους εκατοντάδες πρόσφυγες που συνεχίζουν να προσπαθούν να ξεφύγουν από τον πόλεμο και την φτώχεια, συνεχίζουν να προωθούν το ρατσισμό και τη δυσπιστία μεταξύ των λαών. Ακόμη, ο στρατός βρίσκεται στους δρόμους όλης της χώρας και χρησιμοποιείται για να σταματάει αθώους περαστικούς. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο στρατός δεν βρίσκεται στους δρόμους για να σταματήσει την εξάπλωση του ιού, αλλά για να επιβάλει μηχανισμούς ελέγχου της κοινωνίας με σκοπό να αποτρέψει την αντίστασή της.
Ούτε λέξη για να σταματήσουμε να καταστρέφουμε τον πλανήτη. Ούτε λέξη για να σταματήσουμε τον πόλεμο. Ούτε λέξη για να αντιμετωπίσουμε συλλογικά το θέμα της φροντίδας, από την φροντίδα της υγείας μέχρι τη φροντίδα της οικογένειας. Ούτε λέξη για να καθιερώσουμε λαϊκή δημοκρατία στις κοινωνίες ώστε να μην είμαστε στο έλεος μιας αγοράς χωρίς οικολογικά και κοινωνικά όρια. Το κράτος θέλει να είναι ο «αρσενικός προστάτης» μας μέσω του ελέγχου και της στρατιωτικοποίησης της κοινωνίας και εμείς ως γυναίκες γνωρίζουμε το «παραμύθι» αυτό πολύ καλά.
Όλες αυτές οι ενέργειες δείχνουν για άλλη μία φορά τη βάση ενός συστήματος που είναι εχθρικό απέναντι στις γυναίκες και την ζωή: οι γυναίκες θα είναι και πάλι αυτές που, παρά την εκτόπιση τους από τον πόλεμο, πρέπει να φροντίσουν τις οικογένειές τους που τώρα ζουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων κάτω από άθλιες συνθήκες. Είναι αυτές που, έχοντας δουλέψει για 48 συνεχόμενες ώρες σε σούπερ μάρκετ ή νοσοκομεία, θα έρθουν αντιμέτωπες με την ενδοοικογενειακή βία στα σπίτια τους, η οποία θα αυξηθεί με την απομόνωση και την αβεβαιότητα. Θα είναι οι πρώτες που θα χάσουν τη δουλειά τους και το σπίτι τους και γι αυτό θα είναι περισσότερο εκτεθειμένες σε περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας.
Αντιστάσου όπως πάντα, προχώρα μπροστά όσο ποτέ πριν
Ως γυναίκες, η ιστορία μας είναι μία ιστορία αντίστασης. Και τώρα δεν θα είναι κάτι διαφορετικό. Η κρίση λόγω της πανδημίας του κορονοϊού μας δείχνει και πάλι ότι το πατριαρχικό κράτος δεν θα είναι ποτέ ικανό να παρέχει μία ικανοποιητική απάντηση στα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε ως κοινωνία. Πρέπει να ιδρύσουμε μία διαφορετική κοινωνία που θα μας επιτρέπει να απομακρυνθούμε από την κυρίαρχη αντρική νοοτροπία που μας οδηγεί μέρα με τη μέρα στην καταστροφή, ειδικά σε κρίσιμες περιπτώσεις όπως αυτή. Γι’ αυτό, ως γυναίκες, πρέπει να κάνουμε ένα βήμα μπροστά ώστε να μην πάμε πίσω.
Δεν μπορούμε να αφήσουμε τα πατριαρχικά κράτη να επιβάλλουν στρατιωτικούς νόμους, να καταστρέψουν τους δεσμούς μεταξύ μας και να χρησιμοποιήσουν την πανδημία για να καλύψουν το οτιδήποτε με «κανονικότητα» και «βεβαιότητα». Ως γυναίκες πρέπει να έχουμε ένα αποφασιστικό ρόλο στην προστασία του εαυτού μας και να μην επιτρέψουμε να χρησιμοποιηθεί αυτή η πανδημία για την περαιτέρω καταστροφή της κοινωνίας, για την επιβολή περισσότερης βίας πάνω μας ή για την συνέχιση ενός σχεδίου που οδηγεί στην καταστροφή του πλανήτη.
Όπως έχουμε δει ξεκάθαρα τις τελευταίες εβδομάδες, δεν έχει μόνο η πανδημία του κορονοϊού παγκόσμιο αντίκτυπο, αλλά και η πανδημία του καπιταλισμού με την πατριαρχική νοοτροπία και βία επίσης. Γι’ αυτό εμείς ως γυναίκες του κόσμου πρέπει να ενδυναμώσουμε τους δεσμούς μας ώστε να σταθούμε δυνατές απέναντι σε αυτή τη πατριαρχική και καπιταλιστική επίθεση. Να γίνουμε δυνατές για να μην αποδεχτούμε τη διατήρηση αυτών των ακραίων μέτρων και πάνω απ’ όλα να γίνουμε δυνατές για να καθιερώσουμε τη γυναικεία δύναμη που θα φέρει τα πάνω κάτω στο σύστημα παγκοσμίως.
Ο κορονοϊος μας δείχνει για άλλη μία φορά ότι δεν υπάρχει άλλη βιώσιμη εναλλακτική λύση από μία κοινωνία που θέτει τους λαούς και τα έθνη στο επίκεντρο της λήψης αποφάσεων μέσω δημοκρατικών διαδικασιών, που βασίζεται στην απελευθέρωση των γυναικών και αλληλεπιδρά με τον πλανήτη με οικολογικά μέσα. Μία εναλλακτική που υπερασπίζεται την ζωή, όπως αυτή που ιδρύεται στις ελεύθερες περιοχές της Βορειοανατολικής Συρίας. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, η γυναικεία επανάσταση φαίνεται ως η λύση στην παγκόσμια κρίση που βιώνουμε. Η αλληλεγγύη που χτίζουμε σήμερα είναι η αρχή για τους αγώνες μας για ελευθερία που πρέπει να κάνουμε μαζί.
Γι’ αυτό στέλνουμε δύναμη και ενέργεια σε όλες τις γυναίκες και τους ανθρώπους σε όλο το κόσμο ενώπιον της πανδημίας του κορονοϊού και καλούμε τις γυναίκες να οργανωθούν για την αντιμετώπιση της πατριαρχικής πανδημίας των κρατών μέσα από τους αγώνες και την αντίσταση παγκοσμίως!
Πηγή: We women defend ourselves!
μετάφραση: Women Defend Rojava Athens
Αθήνα, Δευτέρα 30 Μάρτη 2020
