Στις 3 Ιανουαρίου, στο Τορίνο, οι Digos (ειδικές επιχειρησιακές δυνάμεις της ιταλικής αστυνομίας) εξέδωσαν αίτημα για διετή ειδική επιτήρηση και απαγόρευση διαμονής στην πόλη για πέντε υποστηρικτές της Επανάστασης στη Ροζάβα. Το αίτημα εκδόθηκε από τον εισαγγελέα του Τορίνο, Emanuela Pedrotta.
Το αίτημα αφορά τους Paolo, Eddi, Jak, Davide και Jacopo, πέντε νέους που στήριξαν επί τόπου, σε διάφορες περιστάσεις, τον αγώνα υπέρ του λαού της Βόρειας Συρίας.
Τα πέντε άτομα κατηγορήθηκαν για δημόσιο κίνδυνο εξαιτίας της ανάμιξης και της συμμετοχής τους από το 2016 και μετά στην Συνομοσπονδιακή Επανάσταση και της προσπάθειάς τους να την υπερασπιστούν ενάντια στην αγριότητα του ισλαμικού κράτους (ISIS).
Το ίδιο κατηγορητήριο διαμορφώθηκε σε βάρος και του Pierluigi, ενός νεαρού από τη Σαρδηνία, ο οποίος στήριξε επίσης τις προσπάθειες του πληθυσμού της περιοχής εναντίον του ισλαμικού κράτους και εντάχθηκε στις Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG). Και για αυτόν, όπως και για τους άλλους, εκδόθηκε αίτημα περί ειδικής επιτήρησης.
Η ειδική επιτήρηση αποτελεί ένα μέτρο διεισδυτικού ελέγχου, που όταν ακολουθείται από δικαστική απόφαση, ο υπόλογος τιμωρείται με κατ’ οίκον περιορισμό και υποχρεούται να εμφανίζεται στις αστυνομικές αρχές σε καθορισμένα χρονικά διαστήματα ή όποτε αυτό του ζητηθεί. Ο κατηγορούμενος της ειδικής επιτήρησης τιμωρείται επίσης με τα εξής: κατάσχεση του διαβατηρίου και της άδειας οδήγησης, απαγόρευση εξόδου από το σπίτι του τις βραδινές ώρες, ενώ δεν του επιτρέπεται να συναντιέται με περισσότερα από δύο άτομα συγχρόνως.
Πρόκειται για ένα μέτρο, το οποίο αν και φέρεται να υπηρετεί τα διάφορα “Πρωτόκολλα Ασφαλείας” των τελευταίων ετών, αποτελεί την νομική και “πνευματική” εξέλιξη ανάλογων μέτρων που εμφανίζονταν στον φασιστικό ποινικό κώδικα – ο οποίος παρέμεινε σε μεγάλο βαθμό αυτούσιος ακόμα και μετά τη μετάβαση στην δημοκρατική Ιταλία.
Μέτρα όπως αυτό αποτελούν κατάφωρη καταστολή και κατάχρηση της προσωπικής ελευθερίας, και έχουν τις ρίζες τους στον Αστικό Κώδικα του Ρόκο της φασιστικής Ιταλίας. Με την πάροδο του χρόνου, υπέστη μεν τροποποιήσεις, περιορισμένες δε, που δίνουν την ευκαιρία στο εκάστοτε δικαστήριο να το αναδιατυπώσει.
Το κατηγορητήριο για τους πέντε νεαρούς που συμμετέχουν στη δίκη στο Τορίνο παρουσιάστηκε στο δικαστήριο στις 23 Ιανουαρίου. Μεταξύ άλλων, περιελάμβανε τεκμηρίωση για τις ενέργειες των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων και για τα πολιτικά παρακλάδια της συνομοσπονδιακής επανάστασης όπου συμμετείχαν οι πέντε κατηγορούμενοι. Όλ’ αυτά σε συνδυασμό με τα στοιχεία που αποτέλεσαν προϊόν αστυνομικής έρευνας και το κατηγορητήριο του Pedrotta είχαν στόχο να αποδείξουν πόσο επικίνδυνοι είναι οι πέντε νέοι για τη δημόσια ασφάλεια. Ενώπιον του δικαστή παρουσιάστηκαν επίσης αυθόρμητες καταθέσεις. Αντιθέτως, απορρίφθηκε το αίτημα να παραστεί στη δίκη ένας δικηγόρος που είχε ταξιδέψει στη Ροζάβα, ο οποίος θα έδινε ένορκη κατάθεση για την κοινωνικοπολιτική κατάσταση που επικρατεί στη Βόρεια Συρία. Ο εισαγγελέας Pedrotta απέρριψε επίσης το αίτημα του σκηνοθέτη Carlo Bachschmitt να είναι παρών στη δίκη μαζί με τον οπερατέρ του. Παρά την καταφατική απόφαση των δικαστών, η αστυνομία εμπόδισε την παρουσία του με την δικαιολογία ότι δεν το επέτρεψε η Εισαγγελία. Αυτό κυριολεκτικά παρέκαμψε το αρμόδιο για την υπόθεση δικαστήριο, με απώτερο στόχο να μην υπάρξει καμία καταγραφή στη μάχη για νομιμότητα στο πλαίσιο του πολέμου κατά του ισλαμικού κράτους, ο οποίος συνεχίζεται χάρη στη στήριξη της επανάστασης στη βόρεια Συρία. Η δίκη αναβλήθηκε για τις 25 Μαρτίου.
Στις 21 Φεβρουαρίου , η δίκη του Πιερλουίτζι επίσης αναβλήθηκε για τις 19 Μαρτίου, επειδή ο δικαστής του δικαστηρίου του Κάλιαρι δέχτηκε αίτημα να μιλήσει με τον Εισαγγελέα του Νουόρο σχετικά με τους λόγους που ο νεαρός από την Σαρδηνία συνιστούσε δημόσιο κίνδυνο. Απ’ ό,τι φαίνεται, η κατηγορία περί δημοσίου κινδύνου έγκειται στο γεγονός ότι όποιος εντάσσεται στις Μονάδες Προστασίας του Λαού και τις Ομάδες Προστασίας Γυναικών, εξοικειώνονται με την οπλοχρησία. Πρόκειται πράγματι για ένα βιαστικό συμπέρασμα, που θα μπορούσε να αναδιατυπωθεί και ως εξής: αν θεωρήσουμε δεδομένο ότι σε μια πολεμική ζώνη, είναι απαραίτητη η προστασία των πολιτών από τις τρομοκρατικές δυνάμεις με κάθε μέσο, και ότι αυτό ακριβώς κάνουν οι Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG) και οι Μονάδες Προστασίας Γυναικών (YPJ), τότε δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση δημόσιο κίνδυνο. Από την άλλη πλευρά, δεν έχουν ενταχθεί όλοι στους κόλπους των στρατιωτικών και λαϊκών δυνάμεων, αφού συμβάλλουν στην υπεράσπιση της Ροζάβα με τη συμμετοχή τους στις πολιτικές δομές της Δημοκρατικής Ομοσπονδίας της βόρειας Συρίας. Αυτό επιβεβαιώνεται από πολυάριθμες αναφορές και μαρτυρίες όλων των κατηγορουμένων.
Αυτή η γενίκευση είναι επικίνδυνη και φαίνεται να υπονομεύει το δικαίωμα και το καθήκον της ενημέρωσης για όσα διαδραματίζονται στην πολύπλοκη πραγματικότητα των πολεμικών ζωνών. Και ειδικά για τις συγκρούσεις στη Συρία, λαμβανομένης υπόψη της αποσιώπησής τους από τα δυτικά μέσα ενημέρωσης.
Εμείς ως Διεθνιστική Κομμούνα της Ροζάβα (Internationalist Commune of Rojava) εκφράζουμε την αλληλεγγύη και την συμπόρευσή μας με όλους τους κατηγορούμενους, ενάντια σε κάθε καταπίεση, οποιουδήποτε εθνικού κράτους.
Η επανάσταση στη βορειοανατολική Συρία θα στεφθεί με επιτυχία.
Η καταστολή δεν θα σταθεί εμπόδιο. Θα υψώσουμε το ανάστημά μας!
Ο καπιταλισμός και ο φασισμός θα πέσουν!
2 Μαρτίου 2019
Διεθνιστική Κομμούνα της Ροζάβα
πηγή: Internationalist Commune of Rojava
μετάφραση: Πρωτοβουλία για τη Διεθνιστική Αλληλεγγύη
Αθήνα, Μάρτης – 2019
