ΓΙΑΤΙ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ;
Επιθυμούμε την αντιπροσώπευση όλων των γυναικών. Να είναι παρούσα η ποικιλομορφία ριζών, ταυτοτήτων, καταγωγής και γνώσεων, όλες εμείς που για διαφορετικούς λόγους αποφασίσαμε να περάσουμε τα σύνορα και να συνεχίσουμε τη ζωή μας σε άλλους τόπους.
Θέλουμε να μοιραστούμε δράσεις, ικανότητες και τοποθετημένες γνώσεις για να εκφράσουμε ότι οι γυναίκες που ζούμε σε συνθήκες μετανάστευσης και προσφυγιάς έχουμε ποικιλόμορφες πραγματικότητες. Δεν μπορούμε όλες να συμμετάσχουμε στην απεργία όπως θα επιθυμούσαμε, κυρίως λόγω των άθλιων εργασιακών συνθηκών που ανεχόμαστε.
Καταγγέλλουμε αυτό το καταπιεστικό αποικιοκρατικό σύστημα που βιάζει, δολοφονεί, σκλαβώνει, φτωχαίνει, αποκλείει, στερεί ελευθερίες και αυτονομία, εκφυλίζει κορμιά, λεηλατεί τα βιοτικά περιβάλλοντα, καταπιέζει σεξουαλικότητες, νομιμοποιεί την αστυνομική καταστολή, επιβάλλει άδικους νόμους, κατασκευάζει δολοφονικά τείχη, κερδοσκοπεί με τους πολέμους που μας υποχρεώνουν να αφήσουμε τα σπίτια μας και τις χώρες μας προσβλέποντας σ’ ένα αβέβαιο μέλλον, που προωθεί τη διακίνηση ναρκωτικών και ανθρώπων, παράγει μια ακραία κατανάλωση, κερδοσκοπεί με τα φάρμακα, παράγει παράνομο εμπόριο, καθιστά αόρατη τη δουλειά της φροντίδας, ενδυναμώνει σεξιστικές δομές εξουσίας, ακριβαίνει τις βασικές υπηρεσίες και προκαλεί διαφθορά με απόλυτη ατιμωρησία.
Αρνούμαστε το φόβο των απελάσεων, των κέντρων κράτησης, του να σε πιάσουν χωρίς χαρτιά, να σου επιτεθούν ή να σε προσβάλουν στο δρόμο, το φόβο του να μείνεις χωρίς δουλειά γιατί έτσι θα χάσεις την άδεια παραμονής, το φόβο του να σε βιάσουν στα στρατόπεδα προσφύγων επειδή είσαι γυναίκα, το φόβο της ισλαμοφοβίας που απειλεί την αξιοπρέπεια, το φόβο του να πεθάνουμε προσπαθώντας να περάσουμε τα σύνορα, να αρρωστήσουμε ενώ δεν έχουμε χαρτιά κοινωνικής ασφάλισης και το φόβο του πεθάνουμε δολοφονημένες επειδή είμαστε ξένες, βρωμιάρες, νέγρες. Θέλουμε να παλέψουμε για να εξαλείψουμε αυτούς τους φόβους, τις διακρίσεις, τις προκαταλήψεις και τις αδικίες.
Θέλουμε να καταδείξουμε και να καταγγείλουμε τις συνεχείς βίες και βιασμούς των δικαιωμάτων, των αυτονομιών και των κορμιών μας. Καταγγέλλουμε την πρακτική των παρένθετων μητέρων που είναι μια καταπίεση της αναπαραγωγικής αυτονομίας των γυναικών στις χώρες προέλευσής μας. Καταγγέλλουμε το εμπόριο γυναικών και τη σεξουαλική εκμετάλλευση που νομιμοποιείται από το πατριαρχικό και καπιταλιστικό σύστημα. Επιπλέον, για μας η ανθρώπινη κινητικότητα είναι ένα δικαίωμα, όχι ένα έγκλημα, αφού η ιδιότητα του πολίτη είναι σύμφυτη με την ιδιότητα του ανθρώπου. Επομένως, θα υπερασπίζουμε πάντα την ελεύθερη κυκλοφορία των ανθρώπων και την ελευθερία της μετακίνησης και της εγκατάστασης σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου.
Καταγγέλλουμε το ρατσισμό και την ξενοφοβία σε όλες τις εκδηλώσεις τους. Καταγγέλλουμε το μεταναστευτικό νόμο, τις συνοριακές πολιτικές, τύπου FRONTEX, του ισπανικού κράτους και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η αποικιοκρατική απαίτηση της σύμβασης διάρκειας ενός έτους για 40 ώρες την εβδομάδα, για να έχουμε πρόσβαση στη ρύθμιση των χαρτιών μας, μάς καταδικάζει στη μαύρη οικονομία και μας αποκλείει κοινωνικά. Έχουμε δικαίωμα να ζούμε με την οικογένειά μας και να έχουμε πρόσβαση στην υπηκοότητα και, γι’ αυτό, απαιτούμε πραγματικές ευκαιρίες κι ένα πραγματικό δίκτυο υποδοχής. Όλες αυτές οι πολιτικές μας επηρεάζουν ως άτομα που έχουμε μεταναστεύσει και ειδικά ως γυναίκες.
Ο τομέας των επαγγελμάτων της φροντίδας, που είναι η κολώνα στήριξης οποιασδήποτε κοινωνίας, είναι εκείνος που χαρακτηρίζεται περισσότερο από άθλια εργασιακά. Και είναι σχεδόν αμιγώς γυναικείος. Πολλές που δουλεύουμε εσωτερικές, έχουμε ατελείωτα ωράρια όπου η εκμετάλλευση δεν τιμωρείται. Ακόμη κι αν είμαστε στον 21ο αιώνα, η σκλαβιά εξακολουθεί να υπάρχει. Απαιτούμε την αναγνώριση, την κατάδειξη και την ανατίμηση της συμβολής μας στην οικονομία των χωρών διέλευσης και προορισμού.
Συμμετέχουμε στη φεμινιστική απεργία γιατί θέλουμε μια αξιοπρεπή ζωή, αναγνώριση της ιδιότητας του πολίτη, αποποινικοποίηση της ανθρώπινης κινητικότητας και μια ζωή με ελευθερία χωρίς νόμους που απελαύνουν τους ανθρώπους. Θέλουμε ένα κόσμο χωρίς βίες, χωρίς φόβους, χωρίς απώλεια αυτονομιών. Θέλουμε να είμαστε παρούσες για να εξαλείψουμε τις καταπιέσεις και να δημιουργήσουμε μια καλή διαβίωση για όλη την ανθρωπότητα. Αυτή η πραγματικότητα και τα αιτήματα δεν αντιπροσωπεύουν μια θυματοποίηση. Είναι ο τρόπος που έχουμε για να καταδείξουμε και να καταγγείλουμε ότι οι καταπιεστικές δομές εξακολουθούν να υπάρχουν και να ενδυναμώνονται, ενόσω το πατριαρχικό, αποικιοκρατικό και καπιταλιστικό σύστημα προστατεύει τις ρατσιστικές συμπεριφορές.
Εμείς, γυναίκες από διαφορετικές χώρες και ταυτότητες, φεμινίστριες και αντιρατσίστριες, με βάση την αναγνώριση των ριζών μας, των γνώσεων και των ικανοτήτων μας, θα συνεχίσουμε να διεκδικούμε την «Καλή Διαβίωση», την παγκόσμια ιδιότητα του πολίτη και την ανθρώπινη κινητικότητα ως δικαίωμα. Η ανθρώπινη ιδιότητα και η παραμονή της στον πλανήτη εξαρτάται από το πώς ζούμε με το περιβάλλον μας και με όλους τους λαούς της Γης χωρίς ρατσισμό, ανδροκεντρισμό ή ανθρωποκεντρισμό.
Πάμε μαζί στη Φεμινιστική Απεργία!
Κείμενο που μοιράστηκε στις Διαδηλώσεις της 8ης Μάρτη στην Ισπανία
