Εμείς εδώ σε αυτόν τον ιστορικό χώρο των Βαλκανίων, της Μέσης Ανατολής, της ευρωαφρικανικής Μεσογείου, ζούμε τη βαρβαρότητα του καπιταλισμού και της αποικιοκρατίας: τις συνέπειες των εθνικών-θρησκευτικών ανταγωνισμών, τη θηριωδία των πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων που εκθρέφουν τη φτώχεια, την κρατική καταστολή, την πολιτισμική παρακμή και την καταστροφή της φύσης, την κτηνωδία των στρατιωτικών, πολιτικών και οικονομικών επεμβάσεων που καταδικάζουν τους πληθυσμούς της περιοχής μας στη μετανάστευση και στην προσφυγιά. Η σημερινή ρευστή συνθήκη ανάδειξης πολλών ηγεμονικών πόλων ανταγωνισμού για την ενέργεια και την πολιτική-στρατιωτική-οικονομική διείσδυση και επέκταση έχει επιφέρει στην ήδη κληρονομημένη διαίρεση των κρατικών-θρησκευτικών ανταγωνισμών μια εκ νέου επικίνδυνη αναθεωρητική συνθήκη για τα υφιστάμενα διακρατικά σύνορα. Εκτός όμως από τους μεγάλους διεθνείς πόλους που εξελίσσονται σε αντίρροπα πολιτικά, στρατιωτικά και οικονομικά συμπλέγματα, τάσεις θρησκευτικού και πολιτικού μεσσιανισμού αναπτύσσονται ανησυχητικά στην Ευρώπη, στα Βαλκάνια και στη Μέση Ανατολή. Αυτά τέμνουν κάθετα τις ηγεμονίες που συγκρούονται ή συμμαχούν και εν μέρει καθορίζουν τις εξελίξεις ή αλληλοεπιδρούν με αυτές.
Παράλληλα, τα εθνικά κράτη στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων, της Μέσης Ανατολής και της Μεσογείου, κληρονομώντας το πρότυπο της δεσποτικής ή αστικοδημοκρατικής ιεραρχίας στην πολιτική, της ανισότητας στην κοινωνία και την οικονομία, τον εθνικισμό ως την απόλυτη σύνθεση κράτους-εθνικής κοινότητας-εδαφικής επικράτειας καθώς και την θρησκευτική δυσανεξία στην πίστη, έχουν δείξει τα όριά τους όσον αφορά την προάσπιση της ελευθερίας, του πολιτισμού, της δικαιοσύνης. Ο συνδυασμός της εξάρτησης-αποικιοκρατίας από δυτικές και ανατολικές ηγεμονίες, της κυριαρχίας των αρχουσών τάξεων ως κυρίαρχων ηγετικών ομάδων που διοικεί τις κοινωνίες και την οικονομία, της προσκόλλησης σε αναλλοίωτες εθνικές-θρησκευτικές ταυτότητες, του ξεριζώματος κάθε πολιτισμικής παράδοσης από την παγκοσμιοποίηση έχει καταστρέψει τις πολύπτυχες παραδόσεις συνεργασίας μεταξύ των λαών αναδεικνύοντας «μεγάλες» εθνικές και θρησκευτικές ιδέες υποστηριγμένες από διεθνείς σχεδιασμούς: είτε από την πλευρά ενός επιθετικού σοβινισμού είτε από την πλευρά ενός αμυντικού πατριωτισμού. Τα υποδείγματα της Γιουγκοσλαβίας και της Συρίας είναι αποκαλυπτικά.
Στόχος μας είναι να χτίζουμε γέφυρες συνεργασίας δίπλα σε κάθε εθνικό-θρησκευτικό ανταγωνισμό: η αντιαποικιακή αντίσταση, οι πολιτισμικές σχέσεις μεταξύ των λαών, οι κοινοί ταξικοί αγώνες, η διάδοση του συνομοσπονδιακού κοινοτισμού, η ανάπτυξη των αλληλέγγυων παραγωγικών δυνατοτήτων όπως και η προώθηση της οικολογικής κοινωνίας είναι προϋποθέσεις συνύπαρξης, συνεργασίας και κοινής πορείας των λαών της περιοχής μας. Ξεπερνώντας το κράτος ως τη συγκεντρωτική οργάνωση της κοινωνίας, τον παγκοσμιοποιημένο καπιταλισμό ως την οργάνωση των οικονομικών ανισοτήτων και την ανάπτυξη ως μια δολοφονική απόπειρα κατά της φύσης, τις κοινωνικές ανισότητες ως άλλη μια διαίρεση του κόσμου, αναζητούμε το δημοκρατικό κοινοτισμό και το συνομοσπονδισμό ως την έμπρακτη λύση απέναντι στο σύγχρονο αναθεωρητισμό, στην κρατική δεσποτεία, στην αποικιοκρατία, στον καπιταλισμό και την οικολογική καταστροφή. Μπροστά μας είναι το παράδειγμα στο Κουρδιστάν, ένα παράδειγμα ανάπτυξης μιας κοινωνίας ενάντια στο κράτος και στον καπιταλισμό.
Σήμερα τα κινήματα βάσης και ιδιαίτερα τα οργανωμένα οριζόντια πολιτικά δίκτυα, μπορούν να ανατρέψουν την υπάρχουσα δομή υπερασπιζόμενα τη σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή, αυτήν που προσφέρει ένα ριζοσπαστικό οικουμενικό όραμα στην πράξη.
Σήμερα, περισσότερο από ποτέ είναι αναγκαία η σύνθεση ενός οικουμενικού ριζοσπαστικού οράματος που θα μετασχηματίζει τις εθνικές και θρησκευτικές κοινότητες σε εξισωτικές, δημοκρατικές και οικολογικές.
Σε κάθε περίπτωση, είναι απαραίτητη η δημιουργία ενός διεθνιστικού παρατηρητηρίου για τα Βαλκάνια, τη Μέση Ανατολή και τη Μεσόγειο ως τη θάλασσα που βρέχει τον ευρωπαϊκό Νότο και την Αφρική. Είναι προϋπόθεση για τη δημιουργία επαφών, ανταλλαγών και προώθησης των αντιλήψεων της δημοκρατικής αυτονομίας και του συνομοσπονδισμού.
Αυτή η προσπάθεια μπορεί να έχει δυο ξεχωριστούς και ταυτόσημους προσανατολισμούς. Από τη μια επιδιώκει την προσέγγιση του μεταναστευτικού και προσφυγικού στοιχείου, των εθνικών και θρησκευτικών μειονοτήτων στη βάση της προσπάθειας για τη δημιουργία αυτόνομων συμβουλίων για μια νέα ελευθεριακή κοινωνική συνοχή. Από την άλλη οφείλει να οργανώσει την αναζήτηση επαφών με συντρόφους-συναγωνιστές από την ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων της Μέσης Ανατολής και της Μεσογείου με στόχο την άμεση ενημέρωση και τη δημιουργία διεθνών συναντήσεων για όλα τα ζητήματα.
Έτσι, αυτό το διεθνιστικό παρατηρητήριο θα παρακολουθεί και θα αναλύει τα γεγονότα που συμβαίνουν στη γύρω περιοχή, θα εκδίδει έντυπο, θα διοργανώνει εκδηλώσεις ενημέρωσης, θα προκαλεί παρεμβάσεις, θα διοργανώνει διεθνείς συναντήσεις, θα επιδιώξει τη δημιουργία ενός διαθρησκευτικού – διεθνικού – φιλοσοφικού κέντρου στην Αθήνα.
Εμπρός λοιπόν, να στήσουμε τις διεθνιστικές γέφυρες στα Βαλκάνια, στη Μέση Ανατολή, στη Μεσόγειο!
