Ένωση Δήμων της Νοτιοανατολικής Ανατολίας (ΕΔΝΑ)

11 Οκτωβρίου 2016

Πρόλογος

Από την πολιτική ιστορία της Τουρκίας διαφαίνεται ότι μόνο σε περιόδους στρατιωτικής δικτατορίας διορισμένοι αξιωματούχοι εκτελούσαν επίσημα καθήκοντα των εκλεγμένων αντιπροσώπων της τοπικής αυτοδιοίκησης. Διορισμένοι στρατιώτες ή γραφειοκράτες είχαν αντικαταστήσει τους δημάρχους την περίοδο 1980-1983, όταν η στρατιωτική δικατορία ήταν στην εξουσία. Για πρώτη φορά από την εποχή της δικτατορίας που ακολούθησε του πραξικοπήματος του 1980, ένας μεγάλος αριθμός εκλεγμένων δημάρχων παύθηκαν από τα καθήκοντά τους στις 11 Σεπτεμβρίου 2016 και η κεντρική κυβέρνηση διόρισε εντολοδόχους σε 28 δήμους. 24 από τους δήμους αυτούς συνδέονται με το Κόμμα των Δημοκρατικών Περιοχών (Democratic Regions Party – DBP). Καθώς ένας ακόμη νομάρχης διορίστηκε ως δήμαρχος στο Idil, Şırnak στις 21/09/2016 και ένας στο Hani, Diyarbakır στις  5/10/2016, ο συνολικός αριθμός φτάνει τους 26. Είναι, επίσης, εντυπωσιακό ότι οι εντολοδόχοι που  διορίστηκαν σε 4 δήμους που συνδέονται με το AKP (Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης) και το MHP (Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης) είχαν εκλεγεί από δημοτικά συμβούλια, ενώ αυτοί που διορίστηκαν στους δήμους με επικεφαλής το DBP είναι κυβερνήτες ή νομάρχες. Δηλαδή, οι τοπικές κυβερνήσεις που είναι εκλεγμένες από το λαό σύμφωνα με τις πιο βασικές αρχές της τοπικής δημοκρατίας καταλήφθηκαν από την τοπική κυβέρνηση. Βάσει των καθολικών κριτηρίων εκδημοκρατισμού, θα μπορούσε να πει κανείς ότι αυτή η απόπειρα σημαίνει την καταπάτηση άλλου ενός κρίσιμου κατωφλίου στο πολιτικό καθεστώς της Τουρκίας, προσκολλώμενη για χρόνια σε αντιδημοκρατικά μέτρα. Ενώ ο λαός στην Τουρκία και η περιοχή χρειάζονται πολιτική σταθερότητα, είναι πολύ πιθανό ότι αυτή η κατασταλτική πολιτική θα επιφέρει μεγαλύτερη πολιτική αστάθεια. Έτσι, οι ελπίδες εντός της κοινωνίας για αποκλιμάκωση της ένολης σύρραξης και επικράτηση της ειρήνης φθίνουν, καθώς ο διορισμός εντολοδόχων στην τοπική αυτοδιοίκηση μειώνει την πίστη των ανθρώπων στην τοπική δημοκρατία στην Τουρκία.

Ι. Κρίσιμος ρόλος της  τοπικής αυτοδιοίκησης

Οι σημερινές πολιτικές εξελίξεις οφείλονται στη διαιώνιση του κουρδικού ζητήματος στην Τουρκία, το οποίο έχει μείνει άλυτο εδώ και δεκαετίες λόγω της έλλειψης ειρηνικών και δημοκρατικών πρακτικών επίλυσης συρράξεων. Εξαιτίας αυτής της τακτικής, τα χρόνια αυτά υπήρξε μεγάλος αριθμός θυμάτων και ένοπλων συγκρούσεων, καθώς το 1984 συμπίπτει με την περίοδο κατά την οποία η τοπική δημοκρατία θα μπορούσε να λειτουργήσει μέσω της εφαρμογής  σχετικά δημοκρατικών κανόνων. Το πολιτικό περιβάλλον του Κουρδικού στην Τουρκία από τα τέλη του ’90 ως το 2015 χαρακτηρίστηκε από αυξανόμενη κοινωνική υποστήριξη για την τοπική δημοκρατία, καθώς και θεσμικοποίηση του ανταγωνιστικού δημοκρατικού περιβάλλοντος. Με άλλα λόγια, η άνθιση και ωρίμανση της τοπικής δημοκρατίας στην περιοχή έπαιξε μεταμορφωτικό ρόλο προς τη μείωση των συγκρούσεων. Ο βαθμός της συμμετοχής των πολιτών, καθώς και ο αριθμός και ο συνολικός αντίκτυπος των ΜΚΟ στην τοπική αυτοδιοίκηση σε πόλεις που κυρίως κατοικούνται από Κούρδους, ήταν σημαντικά υψηλότεροι σε σύγκριση με άλλες πόλεις στην Τουρκία. Οι πολίτες της περιοχής, βλέποντας ότι μπορούν να αυτοκυβερνηθούν με δημοκρατικά μέσα, πίστεψαν περισσότερο στη δυνατότητα ειρηνικής επίλυσης του Κουρδικού. Αντιθέτως, θα μπορούσαμε να πούμε, οι πολιτικές που συρρικνώνουν την τοπική δημοκρατία στην περιοχή, επίσης διαψεύδουν τις ελπίδες των ανθρώπων για ειρήνη και εκδημοκρατισμό.

Οι τελευταίες δημοτικές εκλογές έλαβαν χώρα σε ένα αρκετά ανταγωνιστικό περιβάλλον, όταν ίσχυε ακόμη μια 2,5ετής (2013-2015) κατάπαυση του πυρός μεταξύ του PKK και του κράτους. Αυτό είχε ενισχύσει την πίστη των ψηφοφόρων σε θεσμικοποιημένους δημοκρατικούς μηχανισμούς. Οι υποψήφιοι του Κόμματος για την Ειρήνη και τη Δημοκρατία  (BDP) (το οποίο μετονομάστηκε αργότερα σε  Κόμμα των Δημοκρατικών Περιοχών – DBP) κέρδισε τις εκλογές σε 11 νομούς, 68 πόλεις και 23 κωμοπόλεις.

Συνέχεια ανάγνωσης ΕΚΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΚΑΙ ΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΕΝΤΟΛΟΔΟΧΩΝ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ →